فولاد گرم کار برای شکل دادن به موادی که دمای ذوب آنها بیشتر از 316 درجه سانتیگراد است کاربرد دارد. فولاد سردکار دراین محدوده دمایی نرم شده و استحکام خود را از دست می دهد. فولاد تندبر که ابزار برش می باشد،دراین دما مقاوم است ولی استحکام ومقاومت به شوک حرارتی آن در دمای بالا کاهش می یابد. میزان کربن فولادهای گرم کار کم است وشامل عناصری مثل Moمولیبدن ،W وانادایم،Co کروم ، برای افزایش مقاومت در دمای بالا میباشند. هرچند وانادیم مقاومت حرارتی فولاد را بالا می برد. ولی معمولا به منظوربالابردن مقاومت به سایش در این ترکیب به کار می رود.
فولادهای گرمکاربر اساس عناصر ترکیبی اصلی به سه دسته تقسیم می شوند. عناصر اصلی مولیبدن ،تنگستن وکروم است.چقرمگی ومقاومت به شوک حرارتی فولاد مولیبدن دار در مقایسه با گروه تنگستن دار بیشتر است. بنابراین فولاد مولیبدن را می توان برای سرد کردن آن از آب استفاده کرد (شوک حرارتی ) کاربرد این دسته بیشتر است.مقاومت به نرم شدگی ومقاومت به خستگی حرارتی فولاد تنگستن داربالاست ،ولی چقرمگی آن کم است، به همین دلیل برای مصارف خاص ومحدود به کار میرود. دسته ای از فولادهای گرمکار که محتوی کروم است. درصد کربن این دسته از فولادها بسیار کم است ، میزان کم کربن و مقدار زیاد کروم موجب افزایش مقاومت در سختی کاری می شود.
فولاد گرم کاربرای تولید قالب و ابزار فرم دهی گرم آلیاژهای فلزی وغیرفلزی دردماهای بیش از 316 درجه سانتی گراد به کار می رود. ابزار تولیدی اساسا باید برای زمان طولانی، در برابر تنش های مکانیکی مقاوم باشند.
خواص فولاد گرم کار:
-
مقاومت به بازگشت بسیار زیاد
-
استحکام کششی در دمای بالا
-
مقاومت به ضربه در دمای بالا
-
مقاومت به سایش بسیار زیاد
-
مقاومت به شوکهای حرارتی بسیار زیاد
