یک پروفیل اکسترود شده به دلایل زیر ممکن است مردود شود : (منظور از پروفیل مردودی این است که یا استانداردهای مهندسی را پاس نکند و یا ویژگی های مورد نظر مشتری را دارا نباشد.)
1- بیلت معیوب: وجود ناخالصی یا اصطلاحاً آخال در بیلت، ترک های داخلی، وجود اکسید نامحلول در بیلت و …
2- قالب معیوب و یا نامناسب: عدم پیشگرم مناسب بیلت و قالب، عدم رعایت دقت ابعادی و …
3- مشکلاتی که در حین فرآیند اکستروژن ایجاد می شوند: فشار نامناسب اکستروژن، بالارفتن اصطکاک در محل بیرینگ، عدم کنترل سرعت رام و …
4- نواقصی که پس از عملیات اکستروژن حاصل می شوند: برش، استرچ کردن، پیرسختی، آنودایز، رنگ و …
عیوب مربوط به جریان مواد در اکستروژن:
دو عامل بسیارمهم و تأثیرگذار در الگوی جریان مواد عبارتند از:
1- اصطکاک موجود در بیلت، کانتینر و قالب
2- گرادیان یا شیب حرارتی در بیلت
چهار الگوی اصلی جریان یافتن مواد در اکستروژن مستقیم را در شکل زیر مشاهده می کنید که از چپ به راست بر غیریکنواخت شدن جریان مواد افزوده می شود. (شکل زیر از معروف ترین الگوهای هاست که در بسیاری از مقالات و کتاب ها با محوریت اکستروژن بدان اشاره شده است.)
1- الگوی S: بالاترین احتمال یکنواخت بودن جریان مواد…در این حالت جریان مواد بسیار یکنواخت و همگن است وتنها زمانی روی می دهد که هیچ اصطکاکی در دیواره لاینر و یا بین قالب و قالب بند وجود نداشته باشد. ( در عمل باید از روانکار بسیار مؤثر استفاده شود.)
2- الگوی A: این حالت جریان مواد زمانی رخ می دهد که بین بیلت و کانتینر هیچ نوع اصطکاکی وجود ندارد، اما اصطکاک قابل ملاحظه ای در سطح قالب و قالب بند وجود دارد.این نوع جریان مواد منتج به ایجاد منطقه مرده و ناحیه تغییرشکل کمی بزرگتر نسبت به حالت قبل می شود.
3- الگوی B: در این حالت، اصطکاک هم بین بیلت و کانتینر وجود دارد و هم در سطح قالب و قالب بند. علاوه براین منطقه مرده کاملاً صلب نیست و می تواند تا حدودی بر جریان مواد تأثیر بگذارد، در حالی که در دو الگوی قبلی چنین نبود.
4- الگوی C: همان حالت B با این تفاوت که اصطکاک خیلی بالا می رود و تنش جریان در نواحی محیطی که بدیهی است سردتر است، بسیار بیشتر از مرکز است. (به زبان ساده مواد در محیط بیلت بسیار سخت تر از مرکز آن شکل می گیرند.) مخروطی منطقه مرده در این حالت بسیار بزرگتر است و از سر تا ته بیلت امتداد می یابد.
عیب قیفی شکل شدن: حرکت کندتر محیط بیلت در نزدیکی سطح تماس قالب و قالب بند نسبت به مرکز آن (اصطلاحا به این حالت shearing یا برش خوردن گفته می شود.) سبب ایجاد یک سوراخ قیفی شکل در انتهای بیلت می شود….به شکل زیر توجه کنید.
عیب لوله ای شکل شدن: شایع ترین عیب مشاهده شده در عملیات اکستروژن خصوصا در مورد آلیاژهای گروه 6000 است. در این حالت مطابق شکل یک جدایش حلقوی مانند بین هسته داخلی و ناحیه خارجی بیلت در سطح مقطع (در پشت بیلت) ایجاد می شود. اصطکاک بین بیلت و کانتینر سبب می شود که لایه های سطحی بیلت در تماس با دیواره کانتینر ثابت باقی می ماند، درحالی که هسته بیلت از زیر آن برش می خورد و به سمت جلو حرکت می کند. در اثر ایجاد منطقه مرده در این حالت جریان مواد شکل مخروطی پیدا می کند.
ترک خوردگی داخلی: ترک می تواند در مرکز پروفیل اکسترود شده تولید و گسترش یابد که این پدیده در اکستروژن اصطلاحاً مرکز انفجار یا همان مرکز ترک خوردگی گفته می شود. این ترک ها ناشی از تنش هیدرواستاتیک کششی است که در مرکز ناحیه تغییرشکل در قالب وجود دارد.
در ضمن هرچه زاویه موادخور قالب بزرگتر باشد تغییر شکل ناهمگن تر است. از طرفی برای آنکه مقدار تغییر شکل بیشتری را تجربه کنیم باید سطح تماس را بالا ببریم. پس با کاهش زاویه موادخور ناچاراً باید عمق مواد خورها و همینطور طول سطح تماس بیلت با قالب افزایش یابد. به شکل زیر توجه کنید.